Het heeft toch iets symbolisch. Sterven door te stikken in een broodje paling. Ik kan allerlei grappen maken nu rondom de palingsound en dat het bij jou blijkbaar niet je strot uitkomt, maar ik doe het niet. Niets dan goeds over de doden. Ik vind dat je alles uit je carrière hebt gehaald. Gelet op je verstandelijke niveau was je zonder beroemde broer cassiere geworden bij de plaatselijke Blokker. Nog een hele slechte waarschijnlijk ook. Wat ik zo in je waardeerde Monique was dat je zo lekkers kinds bleef. Stampvoetend moet je dag en nacht je ouders gek hebben gemaakt dat het niet eerlijk is dat Jan zo beroemd is en jij niet. In je tweety-pyama op je 16e 's-nachts je ouders het bed uit janken. Je slapende papa bekogelen met zijn zelfgevangen palingen en je mama gewoon niet meer helpen met de afwas. Het kon niet zo zijn dat jij, Monique Smit, de zus van, geen droomcarriere zou hebben.
Je vader, moeder en je broer konden het gejammer van je niet meer aan en verdomd. Een handvol producers hebben zich nachten in het zweet gewerkt om met veel special effects iets van je te maken. De techniek doet wonderen tegenwoordig. Daar stond je dan. Met je bolle wangen te stralen tussen de rest van de palingmaffia. Je had je zin gekregen. Niemand kon om jullie heen. Wilde je Jan Smit boeken, dan kreeg je zijn kleine verwende zusje erbij net als de Drie J's en Nick&Simon.
Je kinderlijke instelling kwam overigens ook prachtig van pas in je presentatiekunst van het programma de Kids Top 40. Je vragen waren precies in de lijn van de doelgroep die naar het programma keek. Je danste als een meisje die voor de spiegel stond te oefenen voor de allereerste schoolfuif. Je giechelde als Thomas Berger iets liefs tegen je zei.
Je leefde je droom Monique. Geen droom om de werken van Nietzsche te doorgronden. Geen droom om in Mexico de rijke cultuur van de maya's beter te leren begrijpen. Nee...jouw droom was om net als je broer te worden. Het was je bijna gelukt Monique. Dat die ene paling je nu fataal is geworden.
Dag Monique. Je was er zo dichtbij.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten